Άννα Πρέλεβιτς: Το Πάσχα γίνομαι ξανά παιδί!

Όπως τα Χριστούγεννα, έτσι και το Πάσχα γίνομαι ξανά παιδί! Σε αυτό σίγουρα βοηθάνε οι μυρωδιές και οι πασχαλινές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Κάθε χρόνο αυτή την περίοδο έχω αυτή την προσμονή για να μαζευτεί όλη η οικογένεια μαζί, τα πειράγματα, τα γέλια, τα τραγούδια και το γλέντι... Να φτιάξουμε τα κουλουράκια μας, να ψωνίσουμε για το πασχαλινό τραπέζι, αχ… όλη αυτή η οικογενειακή ατμόσφαιρα που δυστυχώς όσο μεγαλώνεις υπάρχει λίγες φορές μέσα στο χρόνο, ειδικά όταν μένεις μακριά από τους γονείς σου!

Τώρα που είπα κουλουράκια, θυμήθηκα που κάθε Πάσχα η γιαγιά μου μας έστελνε ένα κουτί γεμάτο με κατακίτρινα κουλουράκια που μοσχοβολούσαν πριν καν ανοίξουμε το κουτί. Η μαμά μου δεν μας άφηνε ποτέ να φάμε με την αδερφή μου γιατί νηστεύαμε, πόση όμως ήταν η χαρά μας που ξεγελούσαμε τη μαμά μου και τρώγαμε κρυφά τα κουλουράκια!

Άλλη μία έντονη ανάμνηση είναι το βάψιμο των αυγών. H οσμή του ξυδιού μέσα στην κατσαρόλα που βράζει μαζί με το χρώμα, η εικόνα της μαμάς μου στην κουζίνα και εγώ με την αδερφή μου να παριστάνουμε τους καλλιτέχνες με τα άπειρα αυτοκόλλητα και χρώματα είναι μία ανάμνηση που πάντα μου φέρνει ένα τεράστιο χαμόγελο. Ευτυχώς είναι μια παράδοση που συνεχίζει να την κάνει η μαμά μου, ακόμα και τώρα που μεγαλώσαμε.

Ανέμελα χρόνια που έμειναν χαραγμένα για πάντα στη μνήμη και την ψυχή μου και νιώθω τυχερή που μου δίνεται κάθε χρόνο η ευκαιρία να ξαναζήσω παρόμοιες στιγμές. Όχι γιατί σήμερα δεν περνάμε όμορφα, αλλά γιατί πολλοί από τους πρωταγωνιστές των παιδικών μου χρόνων σήμερα δεν είναι πια μαζί μας και η απουσία τους είναι που μεγαλώνει τη νοσταλγία αυτών των αναμνήσεων!

Καλό Πάσχα να έχετε με τις οικογένειες σας! Υγεία, αγάπη και καλοσύνη -πάνω από όλα.