Γράφει ο Χρήστος Κάβουρας

Το όνομά του προκαλεί δέος. Είναι ολόκληρη ιστορία, βγαλμένη από την μυθολογία. Ο Όλυμπος, το σπίτι του Δία και των υπόλοιπων θεών του αρχαίου ελληνικού κόσμου, αποτελεί μια πρόκληση για οποιονδήποτε θέλει να ξεφύγει από την πόλη και τη ρουτίνα της καθημερινής δουλειάς.
Εφόσον το επιχειρήσεις είναι καθήκον μας να σε μυήσουμε στα μυστικά του πιο διάσημου βουνό της αρχαιότητας. Πρόκειται άλλωστε για τον πρώτο χαρακτηρισμένο εθνικό δρυμό της χώρας από το 1938 και συντηρεί 32 είδη θηλαστικών, 108 είδη πτηνών και χιλιάδες διαφορετικά είδη φυτών και λουλουδιών. Μερικά από αυτά μάλιστα είναι ενδημικά, δηλαδή ζουν μόνο εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο κάτι που ανεβάζει κατακόρυφα το πρεστίζ της διαδρομής.

Ο Όλυμπος έχει αρκετές κορυφές με ψηλότερη όλων την καμπύλη κορυφή του βουνού (Μύτικας) στα 2.918 μέτρα και 8 εκατοστά, βάσει των νεότερων μετρήσεων. Είναι ένα βουνό με ιδιαίτερο ανάγλυφο, μεγάλες διαδρομές αλλά και απότομες αλλαγές καιρού με καταιγίδες και ισχυρούς ανέμους οι οποίοι συμβαίνουν ξαφνικά. Πάμε τώρα στα μονοπάτια.

Δύο είναι οι επιλογές...
...για ασφαλή περιπλάνηση με σήμανση. Ξεκινώντας από το Λιτόχωρο, το Δίον και την Πέτρα θα φτάσεις στο σημείο που πρέπει να επιλέξεις: Ή Πριόνια ή Γκορτσιά προς τα δύο καταφύγια κι από κει στις τελικές αναβάσεις προς τις κορυφές.

Πριόνια - Καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός»
Η διαδρομή από τα Πριόνια (1.100 μ.) στα 2.100 μ. του καταφυγίου γίνεται από φαρδύ όμορφο μονοπάτι μέσα σε δάσος πεύκων και οξιάς. Από το καταφύγιο ξεκινούν μονοπάτια προς τις καθαρά πεζοπορικές κορυφές Σκάλα, Σκολιό και Αγ. Αντώνιο και για το δυσκολότερο Μύτικα μέσα από δάσος με ρόμπολα (ο προϊστορικός παππούς του πεύκου που ζει μόνο εκεί που λιγοστεύει το οξυγόνο) και αλπικό τοπίο. Το μονοπάτι για το Μύτικα είναι μεν άνετο αλλά σε σαθρό πεδίο, κάτω από λούκια και ορθοπλαγιές.

Γκορτσιά - Οροπέδιο Μουσών
Η πορεία ξεκινά άνετη και όμορφη σε δάσος πεύκου και οξιάς. Στα 2.000 μ., στη θέση Πετρόστρουγκα το μονοπάτι παραμένει καλό, το πράσινο αραιώνει, τα ρόμπολα εμφανίζονται ενώ το αλπικό τοπίο κυριαρχεί λόγω των συχνών καταιγίδων. Από τα 2.450 μ. (κορυφή Σκούρτα) μέχρι τα καταφύγια υπάρχει ένα στενό πέρασμα (Λαιμός) κι ένα σαθρό πεδίο (Καγκέλια), το μονοπάτι παραμένει άνετο και οδηγεί στο Οροπέδιο των Μουσών κι από κει στην τελική ευθεία σε σαθρό αλλά φαρδύ μονοπάτι κάτω από ορθοπλαγιές και λούκια για τις κορυφές του Στεφανιού και του Μύτικα.

Τα μυστικά του Βουνού

Φαράγγι Ενιπέα
Πάνω από το χωριό Λιτόχωρο βρίσκεται το φαράγγι του ποταμού Ενιπέα. Αφού περπατήσεις κάνα 4ωρο μπροστά σου θα βρεθεί ο ξακουστό μοναστήρι του Αγίου Διονύσου, του οποίου η ίδρυση χρονολογείται από τα μέσα του 15ου αιώνα. Ακόμα και αν δεν σε ενδιαφέρει να το παρατηρήσεις, είναι μια καλή ευκαιρία για διαλειμματάκι προκειμένου να πάρεις δύναμη και να συνεχίσεις την ανάβαση.

Ένα «γεια» στο Θεό Δία
Αφού ανέβηκες, που ανέβηκες δεν θα πεις δώσεις χαιρετίσματα στον βασιλιά των Θεών; Στην περιοχή του Ολύμπου, οι μύθοι δεν σταμάτησαν ποτέ να υπάρχουν και στο Στεφάνι -τη χαρακτηριστική ορθοπλαγιά σε σχήμα στεφανιού η οποία κατά την αρχαιότητα φιλοξενούσε τους Θεούς- λέγεται πως όταν βραδιάζει, μπορείς να δεις να χάνεται μια σκιά με το προφίλ ενός άντρα με γαμψή μύτη και μακριά μαλλιά. Αυτός λένε ότι είναι ο Δίας.

Τώρα λοιπόν που έμαθες τα μυστικά του Ολύμπου, ετοιμάσου να ζήσεις μια περιπέτεια πολύ διαφορετική από τις άλλες. Μόνο και μόνο στη σκέψη ότι πλησιάζεις το βασίλειο των Θεών είναι δεδομένο ότι θα ανεβάσει την ανατριχίλα σου κατακόρυφα. Ο Όλυμπος σε περιμένει.